Hüseyin Çakır
Çocukluğum ve belkide hayatımın en güzel günleri Eldeş’te geçti. Bu yıllarda yani 1960'ların sonları 1970'li yılların başında Eldeş’te hayat benim için bir başkaydı.
Rahmetli selvi nenem ve rahmetli dedem yazın harmana götürürlerdi beni beygirle düvenle harman döverdik. Elma bahçesini dayı kızı Satı ile elmaları beklerdik. Geceleri harmanda yatardık. At arabasıyla gezerdik. Saman teliyle oyuncak tel araba ile oynardık. Harman yerine yakın pınar vardı oradan su içerdik.
Su içinde oynar, köyün içinden akan çayda balık avlardık. Küçük, küçük göletler yapar içinde yıkanırdık. Söğüt dalından düdük ve oyuncak yapardık. Geceleri köy odalarında koyu sohbetler olurdu. Birazcıkta haylazlık yapardık ama hiç yorulmazdık. Çocukluk işte. Aradada tımarı yerdik.
işte böyle bir ruya gibi geçti köy hayatımız. Herkes can ciğerdi. Bütün ölmüşlerimize Allah rahmet eylesin herkese bol selamlar.
Benim çocukluğumun Eldeş köyü bir başka güzeldi. Şimdi yine çok güzel Eldeş köyüm.
(02.03.2007)
Hüseyin Çakır
Eldeşli merhum Hüseyin Çakır'a gönülden teşekkür eder, diğer Eldeşli hemşerilerimizin kıymetli katkılarını bekleriz.
Fotoğrafta; sağda, eldesnet kurucusu ve yöneticisi Beytullah Yıldırım ve solda: Rahmetli Hüseyin Çakır.
Beytullah Yıldırım / Istanbul Esenler 24/ Şubat / 2007
|